تعيين تناسب كيفي اراضي و تخمين توليد گندم در خاكهاي گچي

مجموعه مقالات دهمین کنگره علوم خاک ایران، کرج، شهریورماه 1386


چکیده:
در مناطق مختلف با توجه به تأثير فاكتورهاي خاكسازي، خاكهايي با خصوصيات متفاوت تشكيل مي شود و همچنين افقهاي مشخصه سطحي )اپي پدونها) و افقهاي مشخصه تحتاني نيز تحت تأثير اين عوامل تشكيل ميشوند. وجود گچ زياد در خاك يكي از خصوصيات اراضي مناطق خشك و نيمه خشك محسوب مي‌شود با توجه به شرايط اقليمي اكثر مناطق ايران و استان كرمان هم داراي خاكهاي گچي مي‌باشند. مطالعات خاكشناسي انجام شده در استان كرمان نشان دهنده وجود خاكهاي گچي در مناطق بردسير، رباط، شهربابك، نوق رفسنجان، راين، ارزوئيه و ... مي‌باشد. بررسي نتايج اين مطالعات نشان مي‌دهد كه در استان، افقهاي گچ با فرم كريستالي، پودري و پندانت ديده مي‌شوند، كه ميزان گچ آنها از حدود 7 تا 50 درصد متغير مي‌باشد. همچنين اين لايه در عمق‌هاي از 10 تا 75 سانتي‌متر تشكيل شده و بافت لايه‌هاي سطحي از sand تا clay loam تغيير مي‌كنند. شهرستان بردسير يكي از مناطق مهم كشاورزي است كه تحت تاثير اين مشكل مي‌باشد و در وسعت نسبتاً زيادي از اراضي اين ناحيه گچ يك عامل محدود كننده توليد مي‌باشد پس بررسي همه جانبه اين خاكها براي بهره‌وري صحيح از منابع آب امري ضروري و اجتناب‌ناپذير مي‌باشد. شهرستان بردسير يكي از مناطق مهم كشت محصولات زراعي استان كرمان است كه در برخي نقاط شديداً تحت تأثير گچ مي باشد. اين تحقيق جهت بررسي درخصوص استفاده از خاكهاي گچي و نيز ارزيابي تناسب كيفي اراضي انجام گرديد.