ساختار فیزیکی خوراک احتمالاً بزرگترین تأثیر را روی توسعه حجم و بافت ماهیچه ای شکمبه دارد. تحریک حرکات شکمبه به وسیله فاکتورهایی مانند اندازه ذرات و فیبر مؤثر کنترل میشود که در نشخوار کنندگان بالغ و گوساله های نوزاد یکی است. با کمک روغن های گیاهی، انواع روش آسیاب کردن و فرآوری خوراک ها و یا روش های تغذیه (TMR و PMR)می توان بر حرکات شکمبه تأثیر گذاشت