عضو هیات علمی بخش تحقیقات جنگل و مرتع مرکز تحقیقات استان کرمان برگزار کرد:

سخنرانی علمی عملکرد قارچ های آربو سکولار ریشه گونه های جنگلی در شرایط تنش کم آبی (مطالعه موردی بادام وحشی)

۲۱ مرداد ۱۴۰۴ | ۱۱:۰۰ کد : ۱۴۳۳ اخبار پژوهشی

تعداد بازدید:۷۱

عضو هیات علمی بخش تحقیقات جنگل و مرتع گفت :این مطالعه تولید نهال‌های میکوریزی با قارچ‌های میکوریزی بومی را به عنوان یک استراتژی ارزشمند برای احیا و جنگل‌کاری موفق توصیه می‌کند. این رویکرد می‌تواند بقا و رشد نهال‌ها را افزایش دهد، هزینه‌ها را کاهش دهد و سلامت جنگل را در اکوسیستم‌های خشن و نیمه‌خشک بهبود بخشد.

سخنرانی علمی عملکرد قارچ های آربو سکولار ریشه گونه های جنگلی در شرایط تنش کم آبی (مطالعه موردی بادام وحشی)

به گزارش روابط عمومی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمان؛ محمدبیرانوند عضو هیات علمی بخش تحقیقات جنگل و مرتع قارچ‌های بیان کرد: میکوریز آربوسکولار (AMF) با افزایش جذب مواد مغذی و آب و تقویت دفاع گیاه، برای افزایش تحمل به خشکی گیاهان بسیار مهم هستند. در مناطق نیمه‌خشک، میکوریزاسیون نهال‌های درختان با AMF بومی یک استراتژی بیولوژیکی مؤثر برای بهبود استقرار، رشد و تحمل به خشکی آنها است و در نتیجه میزان بقای آنها را در این محیط‌های چالش‌برانگیز به طور قابل توجهی افزایش می‌دهد.

عضو هیات علمی بخش تحقیقات جنگل و مرتع افزود: با توجه به پایین بودن مداوم میزان استقرار و بقای نهال‌های بادام وحشی (A. arabica) در مناطق خشک و نیمه‌خشک، این مطالعه به طور خاص با هدف روشن کردن نقش AMF بومی در افزایش مقاومت به خشکی و رشد نهال‌های A. arabica از طریق آزمایش‌های توصیف جامعه AMF و تلقیح کنترل‌شده انجام شد. هاگ‌های AMF بومی منطقه با استفاده از کشت‌های تله ذرت جداسازی و تکثیر شدند. نهال‌های A. arabica با قارچ‌های میکوریز آربوسکولار ایزوله (هم تک گونه‌ای و هم چند گونه‌ای) تلقیح شدند و سپس تحت سه سطح تنش خشکی( صد درصد، شصت درصد و سی درصد ظرفیت مزرعه ) قرار گرفتند.

بیرانوند خاطر نشان کرد: پارامترهای رشد و شاخص‌های فیزیولوژیکی مختلف، از جمله محتوای کلروفیل و فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان (سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز و پراکسیداز) اندازه‌گیری شد. علاوه بر این، پارامترهای بیوشیمیایی مانند پرولین، مالون دی آلدئید و محتوای قند محلول ارزیابی شدند.

وی اظهار کرد: نتایج نشان داد که یک جامعه متنوع AMF در ریزوسفر A. arabica وجود دارد که گونه‌های Rhizophagus و Glomus بر آن غالب هستند. فراوانی بالای اسپور AMF و کلونیزاسیون گسترده ریشه (بیش از 30٪) نشان‌دهنده وابستگی قوی میکوریزایی است. تلقیح AMF به طور قابل توجهی رشد گیاه را افزایش داد، پارامترهای فیزیولوژیکی را بهبود بخشید و با کاهش آسیب اکسیداتیو در نهال‌ها، تنش خشکی را کاهش داد. تلقیح چندگونه‌ایAMF عموماً مزایای بیشتری نسبت به تلقیح تک گونه‌ای ارائه می‌دهد. این یافته‌ها نقش حیاتی همزیستی قارچ‌های میکوریزی را در ارتقای رشد و مقاومت به خشکی برجسته می‌کند، به طوری که افزایش کاوش ریشه و تقویت سیستم دفاع آنتی‌اکسیدانی، مکانیسم‌های اساسی کلیدی هستند. این مطالعه تولید نهال‌های میکوریزی با قارچ‌های میکوریزی بومی را به عنوان یک استراتژی ارزشمند برای احیا و جنگل‌کاری موفق توصیه می‌کند. این رویکرد می‌تواند بقا و رشد نهال‌ها را افزایش دهد، هزینه‌ها را کاهش دهد و سلامت جنگل را در اکوسیستم‌های خشن و نیمه‌خشک بهبود بخشد.